RSS Feeds

Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2009

Βέλγιο - Ολλανδία (Μέρος 1ο)

Στις αρχές του Ιουνίου, επισκέφθηκα μαζί με δυο φιλαράκια το έταιρο μέλος της μεταπτυχιακής μας παρέας που πλέον ζει και εργάζεται στην Ολλανδία και πιο συγκεκριμένα στη Χάγη.

Οι ημερομηνίες αναχώρησης και επιστροφής ορίστηκαν με κάποια δυσκολία, τα e-tickets εκδόθηκαν και το ταξίδι ξεκίνησε με πρώτο προορισμό το Βέλγιο και τις Βρυξέλλες! Πρώτη εντύπωση από τις Βρυξέλλες και δη από το αεροδρόμιο ήταν ανάμεικτες αφού μου έκανε τρομερή εντύπωση το μέγεθός του και το πόσο πλατύ ήταν. Μόνο και μόνο για να παραλάβουμε τις βαλίτσες μας έπρεπε να διανύσουμε πολύ μεγάλη απόσταση και να κατέβουμε 2-3 επίπεδα. Τελικά, πήραμε το τρένο από το αεροδρόμιο και πήγαμε στην Αμβέρσα όπου είχαμε δώσει ραντεβού με το φίλο μας ο οποίος θα κατέβαινε με το αυτοκίνητό του από Ολλανδία.

Η Αμβέρσα μπορώ να πω ότι μου άρεσε πολύ. Είμασταν, βέβαια, αρκετά τυχεροί καθώς είχε πολύ καλό καιρό με ηλιοφάνεια οπότε είμασταν σε θέση να κάνουμε τις απαραίτητες βόλτες, να πιούμε το καφεδάκι μας και να βγάλουμε αρκετές φωτογραφίες. Ωραία πόλη με παλιά βαριά κτίρια αλλά και με το υγρό στοιχείο παρών κάτι που της έδεινε άλλο αέρα!

Πλάκα είχε ένα όχημα το οποίο ήταν σαν αυτοκινούμενο bar! Αποτελούταν, λοιπόν, από μια τυπική μπάρα στην οποία αντιδιαμετρικά κάθονταν οι επιβάτες οι οποίοι απολάμβαναν τη βόλτα τους συνοδεία μπύρας!! Επίσης, εντύπωσει μου έκανε ένας συγκεκριμένος τύπος ποδηλάτου ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το κλασσικό και παραδοσιακό σχήμα ενός ποδηλάτου. Δε ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν ότι ο αναβάτης δεν καθόταν στη σέλα αλλά ήταν κατά κάποιο τρόπο ξαπλωμένος σε αυτή με αποτέλεσμα το τιμόνι να είναι στο ύψος των ματιών του. Είχε πολύ πλάκα να βλέπεις τον τύπο που το είχε, να προσπαθεί να εκκινήσει χωρίς να πέσει! Δυσκολεύτηκε αρκετά αλλά μόλις τα κατάφερε πήγαινε μια χαρά!

Φύγαμε, λοιπόν, από το Βέλγιο οδικώς με πρώτο προορισμό σε Ολλανδικό έδαφος το Rotterdam, στο οποίο μείναμε για λιγότερο από δυο ώρες και επισκεφθήκαμε μόνο έναν πύργο που πρόσφερε πανοραμική θέα σε όλη την πόλη. Στο Rotterdam είχα την πρώτη μου επαφή με τα κανάλια και το πράσινο της Ολλανδίας.

Πέμπτη, Οκτωβρίου 01, 2009

Νέο Μουσείο Ακρόπολης

Την περασμένη Κυριακή επισκέφθηκα και εγώ το νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Ευτυχώς είχα αποφασίσει για την ημέρα της επίσκεψης αρκετές μέρες πρίν και έκλεισα εισιτήρια από το site του μουσείου μια βδομάδα πριν. Η διαδικασία είναι πολύ απλή και γρήγορη.

Τη στιγμή που κατέβαινα τα σκαλιά της εισόδου στον προαύλιο χώρο του μουσείου κατάλαβα τη σημασία της κίνησής μου. Ο κόσμος που περίμενε να αγοράσει εισιτήρια με τον παραδοσιακό τρόπο δημιουργούσε μια ουρά αρκετών μέτρων. Ενώ εγώ προσπέρασα την πολυπληθή ουρά και πήγα στο ταμείο των e-tickets να παραλάβω τα εισιτήρια μου.

Το μουσείο αποτελείται από τρεις ορόφους, εκ των οποίων ο δεύτερος δεν έχει εκθέματα αλλά σε αυτόν φιλοξενείται ένα μαγαζί με σουβενίρ και η καφετέρια του μουσείου. Αν σκεφτεί κανείς ότι αφορά μονάχα στην Ακρόπολη, έχει μεγάλο αριθμό εκθεμάτων. Προσωπικά, μου άρεσαν πολύ οι μακέτες που απεικόνιζαν το πως ήταν η περιοχή της Ακρόπολης σε διάφορες φάσεις της ιστορίας. Έτσι, μπορούσε κάποιος να δει την Ακρόπολη την περίοδο που ήταν υπό κατασκευή, την περίοδο που ήταν στην ακμή της (όλη η περιοχή γύρω από το βράχο της Ακρόπολης ήταν κτισμένη) καθώς και την περίοδο κατά την οποία ο Παρθενώνας είχε μετρατραπεί σε χριστιανικό ναό.

Μου άρεσε επίσης το γεγονός ότι τα γλυπτά της μετώπης είχαν τοποθετηθεί στον τελευταίο όροφο και περιμετρικά αυτού έτσι ώστε να μπορεί να κατανοήσει ο επισκέπτης (όσο αυτό είναι δυνατό) τη συνολική εικόνα της μετώπης όταν ήταν στο ναό.

Θεωρώ ότι το πολυσυζητημένο βίντεο του Γαβρά είναι πολύ κατατοπιστικό για τη χρονική διάρκειά του και παρουσιάζει στον επισκέπτη όσα είδε μέσω τρισδιάστατων μοντέλων. Επίσης, γίνεται μια γρήγορη αναφορά στην ιστορία της Ακρόπολης. Πραγματοποιούνται προβολές συνεχώς στα Αγγλικά και στα Ελληνικά εναλλαξ.

Η γενική εντύπωση που μου άφησε ήταν πολύ θετική! Αρνητική εντύπωση μου έκαναν μερικοί επισκέπτες (Έλληνες και μη) οι οποίοι παραβίαζαν τους κανόνες του μουσείου τραβώντας φωτογραφίες (με φλας και χωρίς) και αγγίζοντας τα γλυπτά και τα αγάλματα.

Μετά την επίσκεψη στο μουσείο, ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για μια βόλτα στο Θησείο και στο Μοναστηράκι με τελικό προορισμό ένα από τα αναρίθμητα μεζεδοπωλεία της περιοχής.