RSS Feeds

Σάββατο, Απριλίου 14, 2007

Παρισινές διαδρομές Νο 2

Την επόμενη μέρα, πήγαμε να δώσουμε το παρών στο συνέδριο! Την πρώτη μέρα, παρουσίαζονταν μερικά tutorials με διάφορα θέματα. Εμείς παρακολουθήσαμε ένα που αναφερόταν στα Wireless Mesh Networks το οποίο παρουσίαζε ένας Αμερικάνος από τη Νokia. Πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση και θέμα! Στις 10.30 είχε ένα coffee break στο οποίο απολαύσαμε τα γαλλικά κρουασάν και έτσι πήραμε δυνάμεις για να συνεχίσουμε στην παρουσίαση.

Το κλίμα που επικρατούσε στο συνέδριο ήταν πολύ φιλικό και σε αυτό βοηθούσε το γεγονός ότι σε κάθε αίθουσα είμασταν λίγα σχετικά άτομα και έτσι μπορούσαμε να συζητάμε και να ακούγεται η κάθε άποψη. Ήταν πολύ καλά και μου θύμησε παράδοση μαθήματος στο Πανεπιστήμιο στη Σάμο! :-)

Το επόμενο διάλλειμα ήταν προγραμματισμένο για τις 12.30. Δυστυχώς, το γεύμα ήταν επιεικώς απαράδεκτο!!! Είχα πάει σε μια ημερίδα της Α.Δ.Α.Ε. φέτος στο Holiday Inn στην οποία το γεύμα ήταν βασιλικό! Μιλάμε για απίστευτο φαγητό, τόσο σε ποσότητα αλλά κυρίως σε ποιότητα. Τι να πείς για τους Γάλλους... Δεν ξέρουν να τρώνε! :-)


Έτσι, λοιπόν, κατά τις 14.00 φύγαμε για την πρώτη μας βόλτα. Το πρόγραμμα είχε Notre Dame και περπάτημα στα νησάκια του Παρισίου καθώς και στις όχθες του Σηκουάνα! Πήραμε το μετρό και μετά από λίγο περπατάγαμε στις όχθες του Σηkουάνα απολαμβάνοντας την θέα της Notre Dame.


Σε αυτή την περιοχή, υπάρχει ένας δρόμος ο οποίος έχει ελληνικά (τύποις ελληνικά γιατί τα περισσότερα τα έχουν ξένοι) μαγαζιά με σουβλάκια, γύρο κλπ. Επικρατεί μια κατάσταση που θυμίζει ελληνικό νησί το καλοκαίρι. Οι μαγαζάτορες είναι στον δρόμο, σου μιλάνε, σε τραβάνε να μπεις στο μαγαζί τους και κάνουν τα πάντα για να σου πιάσουν κουβέντα! Εν τω μεταξύ, όλα ήταν πανάκριβα! Το τζατζίκι κόστιζες 7-8 €!!! Εννοείτε ότι δεν κάτσαμε να φάμε εκεί...


H Notre Dame ήταν πολύ εντυπωσιακή! Επιβλητικό κτίσμα, βαρύ και πομπώδες! Το εσωτερικό του ήταν ακόμα πιο επιβλητικό. Τώρα που το σκέφτομαι οι καθολικές εκκλησίες πρέπει να είναι ένας πολύ σημαντικό λόγος για τον οποίο όλοι οι καθολικοί είναι τόσο πιστοί. Αυτά τα κτίσματα και να μην πιστεύεις σου προκαλούν δέος και ένα είδος θαυμασμού! Αλλά δεν μου άρεσε καθόλου που την είχαν μετατρέψει σε "εμπορικό κέντρο". Είχαν μέσα αυτόματους πωλητές για νομίσματα με απεικονίσεις διαφόρων Παπών κλπ, πουλάγαν πανάκριβα τα κεράκια (ρεσώ) και ότι άλλο φανταστείτε! Και μέσα σε αυτό τον πανικό, υπήρχαν άνθρωποι που έβρισκαν μια γωνίτσα να προσευχηθούν... Το θέατρο του παραλόγου με λίγα λόγια!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: