Αναμνήσεις ενός συγυρίσματος...

Όποτε, με πιάνει η μανία της καθαριότητας (για να είμαι ακριβής, η μανία του συγυρίσματος) καταλείγω να κατεβάζω όλα τα πράγματα από τα ράφια της βιβλιοθήκης, των συρταριών και να προσπαθώ να θυμηθώ τι είναι το καθετί και πως το βρήκα. Πολλές φορές κάθομαι και ξεφυλλίζω παλιά βιβλία ή/και περιοδικά με σκοπό να δω εκείνη την εποχή τι έκανα ή τι συνέβαινε στον κόσμο.

Την τελευταία φορά, είχα βρει το άλμπουμ με την συλλογή γραμματοσήμων που είχα, όταν πήγαινα Δημοτικό. Not bad at all, θα έλεγα. Με θυμάμαι να πέρνω τους φακέλους με τα κολλημένα γραμματόσημα και επειδή δεν ήθελα να τα σκίσω, έκανα μια ολόκληρη διαδικασία. Ποιά ήταν αυτή; Έπερνα ένα μπρύκι, το γέμιζα νερό και το ζέσταινα λίγο πριν να βράσει. Τότε, έβαζα μέσα το κομματάκι του φακέλλου με το γραμματόσημο και περίμενα μέχρι να λιώσει η κόλλα. Έτσι, αποσπούσα το γραμματόσημο ακέραιο χωρίς απώλειες!

Κάποια από αυτά τα είχα αγοράσει από μερικά μαγαζιά στο Μοναστηράκι και άλλα τα είχα βρει από φακέλλους. Είχα γεμίσει 2 άλμπουμ, ένα με ελληνικά και ένα με ξένα. Αρκετά καλά για την υπομονή ενός παιδιού του Δημοτικού. ;-)

Τώρα, με έχει πιάσει μια μανία να οργανώσω τις ψηφιακές μου φωτογραφίες. Πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα καθώς το να βλέπω φωτογραφίες είναι μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες! Τρελαίνομαι να τις βλέπω και να με γεμίζουν οι αναμνήσεις των στιγμών που αποτυπώθηκαν σε αυτές! Ας ελπίσω να τελείωσει αυτή η διαδικασία έτσι ώστε να εξασφαλίσω ότι θα έχω ένα back-up σε περίπτωση ανάγκης.

ΥΓ. Τελικά, πως γράφετε; Συγυρίζω ή σιγυρίζω; Μικρή σημασία έχει... ;-)