Linux: ταλαιπωρία και ευχαρίστηση

Οι πρώτες μου προσπάθειες στον μαγικό κόσμο του Linux έγιναν πριν 1,5 με 2 χρόνια όταν ξεκίναγα τη διπλωματική μου εργασία. Ένα κομμάτι της απαιτούσε την εκτέλεση μιας εφαρμογής σε Linux. "Ωραία βρέθηκε επιτέλους η ευκαιρία!", είπα και έτσι μπήκαν για πρώτη φορά στον υπολογιστή μου. Δεν ήμουν ποτέ προκατελλημένος απέναντί τους, απλά είχα μια μικρή φοβεία κυρίως για το κομμάτι της εγκατάστασής τους μιας και είχα ακούσει πολλά παράπονα από άλλους χρήστες. Φυσικά, εγώ δεν μπορούσα να γλυτώσω από την ατυχία του πρωτάρη (ναι ναι δεν ισχύει η τύχη του πρωτάρη στους υπολογιστές!!) και έτσι τα SUSE δεν έλεγαν με τίποτα να εγκατασταθούν στο PC μου. Έτσι και εγώ έβαλα για αρχή τα Mandrake και βρήκα την υγειά μου.

Τέλειωσε η διπλωματική, την παρουσίασα και μετά από 1-2 μήνες χρειάστηκε να το ξαναχρησιμοποιήσω. Πιο συγκεκριμένα, έπρεπε να χρησιμοποιήσω SSH και IPSec σε Linux για μια δημοσίευση που ετοιμάζαμε εκείνο τον καιρό. Το SSH δεν μου δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα αλλά όταν άρχισα να ασχολούμε με το IPSec δεινοπάθησα... Για τις επόμενες 5-6 μέρες, κοιμόμουν 3-4 ώρες την ημέρα καθώς έπρεπε να προλάβω το deadline υποβολής της εργασίας. Ευτυχώς, την τελευταία μέρα τα ξημερώματα (κατά τις 5 το πρωί) δέησε το IPSec να λειτουργήσει. Τότε άρχησε ένας αγώνας δρόμου για την πραγματοποίηση των απαραίτητων μετρήσεων οι οποίες τελικά τελειώσαν 12 ώρες μετά.

Από τότε έμπαινα στο Linux καθαρά για λόγους ευχαρίστησης. Ειδικά, ο συνδυασμός Linux+ADSL είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Χαίρεσαι να δουλεύεις!!! Δυστυχώς, όμως, το μαρτύριο έπρεπε να επαναληφθεί για μια νέα δημοσίευση. Χωρίς να έχω πειράξει απολύτως τίποτα από τις ρυθμίσεις ξεκίνησα τις νέες μετρήσεις. Το SSH λειτούργησε άψογα... Το IPSec όμως δεν έλεγε να συνεργαστεί παρόλο που δεν είχα αλλάξει τίποτα απολύτως.

Η επόμενη βδομάδα προβλέπεται να είναι γεμάτη από Linux, IPSec και νεύρα... Άντε να δούμε τι θα γίνει...

ΥΓ. Όχι τίποτα άλλο αλλά μου αρέσει πολύ το αναθεματισμένο το Linux. :)