Οι ημερο
μηνίες αναχώρησης και επιστροφής ορίστηκαν με κάποια δυσκολία, τα e-tickets εκδόθηκαν και το ταξίδι ξεκίνησε με πρώτο προορισμό το Βέλγιο και τις Βρυξέλλες! Πρώτη εντύπωση από τις Βρυξέλλες και δη από το αεροδρόμιο ήταν ανάμεικτες αφού μου έκανε τρομερή εντύπωση το μέγεθός του και το πόσο πλατύ ήταν. Μόνο και μόνο για να παραλάβουμε τις βαλίτσες μας έπρεπε να διανύσουμε πολύ μεγάλη απόσταση και να κατέβουμε 2-3 επίπεδα. Τελικά, πήραμε το τρένο από το αεροδρόμιο και πήγαμε στην Αμβέρσα όπου είχαμε δώσει ραντεβού με το φίλο μας ο οποίος θα κατέβαινε με το αυτοκίνητό του από Ολλανδία.
Η Αμβέρσα μπορώ να πω ότι μου άρεσε πολύ. Είμασταν, βέβαια, αρκετά τυχεροί καθώς είχε πολύ καλό καιρό με ηλιοφάνεια οπότε είμασταν σε θέση να κάνουμε τις απαραίτητες βόλτες, να πιούμε το καφεδάκι μας και να βγάλουμε αρκετές φωτογραφίες. Ωραία πόλη με παλιά βαριά κτίρια αλλά και με το υγρό στοιχείο παρών κάτι που της έδεινε άλλο αέρα!Πλάκα είχε ένα όχημα το οποίο ήταν σαν αυτοκινούμενο bar! Αποτελούταν, λοιπόν, από μια τυπική μπάρα στην οποία αντιδιαμετρικά κάθονταν οι επιβάτες οι οποίοι απολάμβαναν τη βόλτα τους συνοδεία μπύρας!! Επίσης, εντύπωσει μου έκανε ένας συγκεκριμένος τύπος ποδηλάτου ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το κλασσικό και παραδοσιακό σχήμα ενός ποδηλάτου. Δε ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν ότι ο αναβάτης δεν καθόταν στη σέλα αλλά ήταν κατά κάποιο τρόπο ξαπλωμένος σε αυτή με αποτέλεσμα το τιμόνι να είναι στο ύψος των ματιών του. Είχε πολύ πλάκα να βλέπεις τον τύπο που το είχε, να προσπαθεί να εκκινήσει χωρίς να πέσει! Δυσκολεύτηκε αρκετά αλλά μόλις τα κατάφερε πήγαινε μια χαρά!
Φύγαμε, λοιπόν, από το Βέλγιο οδικώς με πρώτο προορισμό σε Ολλανδικό έδαφος το Rotterdam, στο οποίο μείναμε για λιγότερο από δυο ώρες και επισκεφθήκαμε μόνο έναν πύργο που πρόσφερε πανοραμική θέα σε όλη την πόλη. Στο Rotterdam είχα την πρώτη μου επαφή με τα κανάλια και το πράσινο της Ολλανδίας.
