Logicomix

Πριν αρκετό καιρό είχα κάνει ένα post σχετικά με 3 βίβλια, που είχα βρει άκρως ενδιαφέροντα. Τελικά, κατάφερα μέχρι στιγμής να διαβάσω μόνο ένα από αυτά, το Logicomix.

Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση της μαθηματικής λογοτεχνίας, καθώς δε νομίζω να υπάρχει άλλη παρόμοια προσπάθεια αφήγησης μιας ιστορίας μαθηματικού περιεχομένου με τη χρήση τέτοιας τεχνοτροπίας (comix).

Βέβαια, δε θεωρώ ότι μπορεί να συγκριθεί σε περιεχόμενο με άλλα έργα της ιδίας κατηγορίας (π.χ. "Ο θέιος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ"), αλλά σίγουρα σου κρατάει αμείωτο το
ενδιαφέρον. Ίσως, από την άλλη μεριά, αν προσπαθούσε να μεταφέρει την ίδια ιστορία σε ένα παραδοσιακό βιβλίο, να ήταν πιο "βαρύ" και δυσανάγνωστο.

Συνολικά, πιστεύω ότι αξίζει να το διαβάσετε καθώς αποτελεί μια πολύ καλή προσπάθεια. Απλά, να σας ενημερώσω, ότι λόγω της φύσης του διαβάζετε πολύ γρήγορα και μπορεί κάποια σημεία να χρειαστεί να τα ξαναδιαβάσετε προσεκτικότερα για να τα απορροφήσετε. Μπορεί να πρόκειται για σκίτσα αλλά δεν αναφέρεται στις "νέες περιπέτειες του Τεν Τεν", αλλά σε μαθηματικά οπότε θέλει προσεκτικό διάβασμα.

Βιβλιοπροτάσεις

Ξεφυλλίζοντας το "Βήμα της Κυριακής" (πίνοντας το καθιερωμένο καφεδάκι της Κυριακής), έπεσα πάνω σε δυο βιβλία που κυκλοφορούν και μου κίνησαν το ενδιαφέρον.

Το ένα είναι γραμμένο από τον συγγραφέα του βιβλίου "Το θεώρημα του Παπαγάλου", Denis Guedj, και τιτλοφορείται "Η έπαυλη των ανδρών". Σύντομη περιγραφή μπορείτε να βρείτε στο link που δίνω παραπάνω. Επίσης, μπορείτε να διαβάσετε την μίνι συνέντευξη που έδωσε ο συγγραφέας στο "Βήμα της Κυριακής", έτσι ώστε να γνωρίσετε καλύτερα τον ίδιο και τα πιστεύω του.

Το άλλο έχει να κάνει με την ιστορία του Βυζαντίου από τη βυζαντινολόγο (καμία σχέση με τηλεοπτικούς βυζαντινολόγους) Judith Herrin. Πάντα μου κινούσαν το ενδιαφέρον τα ιστορικά βιβλία και ιδιαίτερα τα ιστορικά μυθιστορήματα. Έχει περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που διάβασα ένα ιστορικό βιβλίο, και νομίζω ότι πρόκειται για μια καλή περίπτωση για ένα come back. Το βιβλίο πρόκειται να κυκλοφορήσει τέλη Νοέμβρη από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στην εκτενή συνέντευξη που έδωσε η συγγραφέας στο "Βήμα της Κυριακής".

Στα δυο αυτά βιβλία, πρέπει να προσθέσω την προσπάθεια του Απ. Δοξιάδη και του Χρίστου Παπαδημητρίου οι οποίοι συνέγραψαν το Logicomix! Πρόκειται για ένα γραφικό μυθιστόρημα (graphic novel, όπως αναφέρει ο σκιτσογράφος Αλέκος Παπαδάκος) το οποίο διηγείται "παράλληλα δυο ιστορίες: η πρώτη είναι η ίδια η ιστορία της δημιουργίας του και εξελίσσεται στη σημερινή Αθήνα, με πρωταγωνιστές τους δημιουργούς του. Η άλλη ιστορία, που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου, αναφέρεται στην εξέλιξη της μαθηματικής λογικής από τα τέλη του 19ου μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, καθώς και το πως μια κατά βάση φιλοσοφική αναζήτηση οδήγησε στη δημιουργία των πρώτων ηλεκτρονικών υπολογιστών."

Γενικά, μπορώ να πω ότι μου αρέσει η δουλειά του Απ. Δοξιάδη και θέλω πολύ να δω την καινούργια του προσπάθεια. Το θέμα των μαθηματικών και κυρίως της ιστορίας των μαθηματικών μου κινεί ιδιαίτερα το ενδιαφέρον και πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα αγοράσω το βιβλίο.

Βέβαια, καλά τα βιβλία αλλά το μέγα ερώτημα είναι το που θα βρω χρόνο να τα διαβάσω... Ειδικά, όταν δεν βρίσκω χρόνο (και κουράγιο για να είμαι ειλικρινής) να διαβάσω για το αναθεματισμένο CISSP. Περνάει ο καιρός και πλέον πλησιάζει απειλητικά η 6η του Δεκέμβρη. Δεν πειράζει, θα αγοράσω κάποιο από αυτά και όταν βρεθεί χρόνος, θα τα ξεκινήσω.

Περί αλλαγών το ανάγνωσμα...

Είναι αλήθεια ότι όλοι μας αντιμετωπίζουμε τις αλλαγές στην ζωή μας (προσωπική, επαγγελματική κ.ο.κ.) διαφορετικά. Άλλοι τη φοβούνται και μένουν άπρακτοι, άλλοι τη φοβούνται και προσπαθούν να ανταπεξέλθουν, άλλοι αφήνονται να τους παρασύρει και άλλοι την αποζητούν...

Σε αυτό το βιβλίο ("Ποιος πήρε το τυρί μου;" του Spencer Johnson), θα περιπλανηθείτε σε έναν λαβύρινθο παρέα με αυτούς τους τέσσερις τύπους χαρακτήρων. Εσείς αλήθεια σε ποιά κατηγορία ανήκετε;

Πρόκειται για μια αλληγορική ιστορία που αποκτάει μεγαλύτερη αξία, αν την εκλάβετε ως έναυσμα για περαιτέρω συζήτηση με φίλους και συνεργάτες.

Προσωπικά, πάντα μου άρεσαν οι συζητήσεις μετά από κάποια ταινία, θεατρικό έργο ή βιβλίο. Εκεί φαίνεται, νομίζω, η αξία τους!

ΥΓ. Στην χώρα μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος με το όνομα "Ποιός πήρε το τυρί μου;".

ΥΓ1. Για όσους, δεν είναι του διαβάσματος να αναφέρω ότι πρόκειται για ένα πολύ μικρό βιβλίο που αποτελείται μόνο από 94 σελίδες. Οπότε δεν θα σας κουράσει σε καμία περίπτωση! ;-)

Μικρή ιστορία του κόσμου

Πρίν λίγες μέρες, τελείωσα το διάβασμα ενός πολύ καλού ιστορικού βιβλίου με όνομα "Μικρή ιστορία του κόσμου" του E.H. Gombrich. Το βιβλίο αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ότι καλύτερο για όποιον θέλει να κάνει μια μικρή και γρήγορη ανασκόπηση στην ιστορία του κόσμου μας.

Έτσι, ξεφυλλίζοντάς το θα μπορέσετε να περάσετε από την Αρχαία Ελλάδα, στους Φαραώ της Αιγύπτου, στους πρώτους Χριστιανούς, και στην Αρχαία Κίνα. Ο συγγραφέας έχει την ικανότητα να περιγράφει τα κυριότερα στοιχεία του κάθε πολιτισμού αλλά και τα σημαντικότερα γεγονότα που τον επηρέασαν.

Προσωπικά, χάρηκα που μπόρεσα μέσω του βιβλίου να θυμηθώ και να μάθω νέα πράγματα για την ιστορία της Ευρώπης κατά τον Μεσαίωνα για την οποία ότι στοιχεία είχα ήταν κάπως συγκεχημένα.

Οι 350 σελίδες του διαβάζονται πραγματικά πολύ εύκολα και γρήγορα. Είναι μια πολύ καλή επιλογή για το καλοκαίρι που έρχεται! ;-)

Πυθαγόρεια Εγκλήματα

Τον τελευταίο χρόνο, έχω διαβάσει 4-5 βιβλία που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο έχουν να κάνουν με την επιστήμη των μαθηματικών. Μπορεί να μην έχω σπουδάσει μαθηματικά αλλά πάντα μου άρεσαν. Πάντοτε τα έβρισκα εξωτικά μάλλον λόγω των πολλών συμβόλων που χρησιμοποιούσαν. Είναι πράγματι μια γλώσσα διαφορετική από τις άλλες! Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να τα σπουδάσω μιας και μάλλον θα με κούραζε η τόσο θεωρητική φύση τους, σίγουρα όμως με ενθουσιάζει η διαδικασία κατάκτησης εννοιών μέσω της ανακάλυψης και θεμελίωσης εντελώς νέων και καινοτόμων ιδεών! Τελειώνοντας κάθε φορά ένα σχετικό βιβλίο νοιώθω μια μεγάλη ανάγκη και επιθυμία να συμμετάσχω και εγώ σε μια παρόμοια διαδικασία γένεσης νέων ιδεών!

Στο προκείμενο τώρα... Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν τα "Πυθαγόρεια Εγκλήματα" του Τεύκρου Μιχαηλίδη από τις Εκδόσεις Πόλις. Δεν θα το χαρακτήριζα μαθηματικό μυθιστόρημα αλλά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που εξιστορεί την φιλική σχέση δυο μαθηματικών και την κατάληξη αυτής. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να το απολαύσει, αρκεί να έχει ένα ενδιαφέρον προς το αντικείμενο. Εξελλίσεται στις αρχές του εικοστού αιώνα και μας ταξιδεύει στο Παρίσι, στο Γκέτινγκεν αλλά και στην Αθήνα. Η πρώτη συνάντηση των ηρώων γίνεται σε ένα μαθηματικό συνέδριο στη Γαλλική πρωτεύουσα, περιγράφονται οι βόλτες και οι συζητήσεις τους στον Σηκουάνα, στο Μουλέν Ρουζ και στα διάφορα μπιστρό. Κάνουν παρέα με καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες που πρόκειται να αφήσουν το στίγμα τους στο μέλλον... Όμως, στην Αθήνα το 1929 ένας από τους δυο βρίσκεται νεκρός στο δωμάτιο του και εκεί ο έταιρος ξαφνιασμένος βρίσκεται να αναπολεί όσα έζησαν τα χρόνια που πέρασαν.