Άδειας Τέλος!

Πέρασαν οι μέρες και φτάσαμε στην παραμονή της αναχώρησής μου για την Λήμνο. Τα ξημερώματα πέρνω την πρώτη πτήση και μετά ταξί για το στρατόπεδο. Ευτυχώς, επιστρέφω Παρασκευή που τα πράγματα γενικά είναι πιο χαλαρά.

Το θέμα είναι ότι φτάνει και μισή μέρα άδειας για να ξανανιώσεις πολίτης. Να νοιώσεις ότι υπάρχουν και άνθρωποι που όταν τους μιλάς δεν χρειάζεται να "χτυπήσεις" προσοχή και να χαιρετήσεις και ούτε χρειάζεται να ψάχνεσαι συνέχεια δεξιά και αριστερά να μην στην "πέσει" κάποια έφοδος... Το βασικότερο πρόβλημα που υπάρχει στον στρατό δεν είναι ούτε οι σκοπιές, ούτε οι επιθεωρήσεις, ούτε έφοδοι, τίποτα από όλα αυτά. Το πρόβλημα είναι η νοοτροπία και η συμπεριφορά των στελεχών στους φαντάρους. Μέσα στα στελέχη βάζω Αξιωματικούς, Υποαξιωματικούς και ΕΠΟΠ. Οι δόκιμοι ουσιαστικά είναι ένα με τους φαντάρους μιας και το πολύ να διαφέρουν 1-2 σειρές.

Για να μην φαίνεται ότι γκρινιάζω, να τονίσω ότι περνάω πολύ καλά. Για την ακρίβεια, πολύ καλύτερα από ότι νόμιζα ότι θα είναι. Σε αυτό συνεισφέρουν τα μάλλα τα παλικάρια που κάνουμε παρέα (Γιώργηδες, Χρήστος, "Μακ", "Τουφ", Βαγγέλης, "Βικ" κλπ κλπ). Είναι πολλοί και σίγουρα δεν ανέφερα αρκετούς από αυτούς. Για αυτό κάνουμε τα πάντα να βγαίνουμε μαζί όσο αυτό γίνεται.

Βέβαια, υπάρχουν κάποιες στιγμές που ο στρατός έχει απίστευτο γέλιο! Στιγμές που δεν υπήρχε περίπτωση να τις ζήσεις αν δεν είχες πάει. Στιγμές που πραγματικά θα θυμάσαι για μια ζωή και θα τις μεταφέρεις σε γνωστούς και φίλους.

Πλέον, ευελπιστώ να πάρω μια 10ήμερη άδεια (Ολυμπιακών Αγώνων, ήμουν εθελοντής βλέπεται) γύρω στα τέλη Οκτώβρη λίγο πριν την μετάθεσή μου. Θα είναι ότι πρέπει επειδή μετά θα γυρίσω μόνο για 7-10 μέρες και βουρ για Αθήνα!!!

Αυτά και πλέον το επόμενο post θα γίνει από κάποιο Internet Cafe της Μύρινας μιας και μας κατέσχεσαν τα κινητά τηλέφωνα με κάμερα οπότε αναγκάστηκα να πάρω ένα ωραιότατο Nokia 6510 και κατά συνέπεια δεν μπορώ να συνδεθώ στο Διαδίκτυο για να ποστάρω.

Όταν χαράζει...

Άλλο ένα αγαπημένο τραγούδι (σε μουσική Θανάση Παπακωνσταντίνου με την εκπληκτική φωνή του Γιάννη Αγγελάκα) του οποίου στην τύχη εντελώς βρήκα video clip. Για την ακρίβεια 2 παιδιά έφτιαξαν μόνοι τους ένα video clip με αφορμή μια εργασία της σχολής τους. Για να είμαι ακριβοδίκαιως, η πρώτη αναφορά σε αυτό έγινε από εναν από τους δημιουργούς στο Insomnia.

Where did I go wrong?

Επιτέλους βρήκα αυτό το τραγούδι πως λέγεται και το κατέβασα! Έβλεπα σε επανάληψη ένα επεισόδιο από τους Singles και το άκουσα πάλι μετά από καιρό. Αμέσως, έψαξα να βρω τον τίτλο του. Μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι κάπως μελαγχολικό και είναι κάτι που μου ταιριάζει τις τελευταίες μέρες...




The Fray - How to save a life

8ήμερη άδεια εν Αθήναις

Ο στρατός αποφάσισε να δικαιολογήσει πλήρως τον χαρακτηρισμό του ως τρελός και παράλογος. Από εκεί που την Παρασκευή είχα μάθει ότι μου έκοψαν την άδεια, Κυριακή πρωί έρχεται σήμα με την επίσημη διαταγή για την ανάκληση των αδειών και ολοκληρώνεται η ήττα που φάγαμε. Όμως Δευτέρα πρωί ο διοικητής μας ανακοινώνει ότι η διαταγή αναφέρεται σε ανάκληση μόνο των κανονικών αδειών και έτσι μπορεί να μας δώσει τα ΤΑΠ (τιμητικές άδειες παραμεθωρίου)! Έτσι, από σήμερα το πρωί είμαι εν Αθήναις μετά από κοντά 3 μήνες! Φεύγω την άλλη Παρασκευή τα ξημερώματα με αεροπλανάκι.

Αυτή η άδεια ήρθε στην καταλληλότερη περίοδο. Όταν γυρίσω στην μονάδα, θα έχω καβατζάρει τους 2,5 μήνες και θα αρχίσει η κατηφόρα εώς την ιστορική μέρα της μεταθέσεώς μου (16 Νοεμβρίου). Το καλό είναι ότι δεν μου φαίνεται καθόλου μακρινή αυτή η μέρα. Ειδικά, αν πάρω άλλη μια 10ήμερη άδεια (λόγω Ολυμπιακών Αγώνων) κατά τα τέλη Οκτώβριου. ;-)

Ααχχ τι ωραία που είναι η ζωή εκτός στρατοπέδου! Λίγες ώρες είμαι έξω και νοιώθεις άλλος άνθρωπος! Άντε να δω με τι κέφια θα μπω μέσα...

Άδεια...γιοκ!

Πως το έλεγε το τραγουδάκι απο το "Λούφα και παραλλαγή"; "...δύο βύσματα μου έφαγαν την άδεια..." αυτό έγινε ακριβώς και στην περιπτωσή μου. Πάει η αδειούλα που τόσο πολύ περίμενα. Τόσο καιρό στα πλωτά μετρούσα τις μέρες και έκανα σχέδια. Τώρα φάγαμε μια μεγαλοπρεπέστατη ήττα και πρέπει να περιμένω μέχρι αρχές Σεπτέμβρη.

Λέω τώρα εγώ, θα φταίω αν "καταλάθως" αυτοί οι 2 ξεχάσουν τι σημαίνει νορμάλ νούμερο υπηρεσίας; Το πρόβλημα είναι οτι δεν είμαι τέτοιος ανθρωπος. Αλλά όπως πάνε τα πράγματα, σκέφθομαι ότι πρέπει να αλλάξω!

Αυτά που λέτε για τον αγαπητό μας Ε.Σ. και φυσικά στην υγειά των βυσμάτων! Να μας ζήσουν και να τα χαιρόμαστε!

17 + σήμερα

...μέχρι την δωδεκαήμερη άδεια μου! Ναι, επιτέλους θα γυρίσω στην Αθήνα! Μου έχουν λείψει τα πάντα! Αλλά ρε γμτ οι μέρες θα περάσουν πολύ γρήγορα.

Και όταν γυρίσω αρχές Σεπτέμβρη, θα κλείνω 3 μήνες στην μονάδα και θα αρχίζω την αντίστροφη μέτρηση! Υπολογίζω να ζητήσω και 10 μερες στα τέλη Οκτώβρη οπότε όλα καλά!

Υγ. Το κακό είναι οτί απο Δευτέρα και για 12 μέρες ξεκινάμε πλωτά(αντίστοιχη άσκηση με τα σκοινάκια),οπότε τα πράγματα θα είναι πιο ζόρικα.