Δεύτερη άδεια από το ΚΕΜΧ!!

Η δεύτερη άδεια από το ΚΕΜΧ είναι γεγονός!! Ο καλός μας διοικητής μας έδωσε άλλο ένα Σ/Κ άδεια, το οποίο ευτυχώς δεν χρεώθηκε αλλά αιτιολογήθηκε ως τιμητική άδεια, και έτσι να' μαι πάλι στο σπίτι μου μετά από 4 μέρες μόνο.

Αυτές τις λίγες μέρες που ήμουν στο Ναύπλιο κάναμε πολλά πράγματα. Την Τετάρτη το πρωί και το απόγευμα είχαμε εκπαίδευση για τα όπλα: παραγγέλματα (επ'ώμου, παρουσιάστε κλπ), λύσικο-δέσιμο όπλου κλπ. Ενώ την Πέμπτη το πρωί πραγματοποιήσαμε τις πρώτες μας βολές με το τιμημένο G3A3 από απόσταση 100 μέτρων!

Για να είμαι ειλικρινής, στην αρχή είχα λίγο άγχος μιας και δεν είχα ξαναπιάσει όπλο ποτέ στα χέρια μου. Κυρίως, σκεφτόμουν το "κλώστιμα" του όπλου. Τελικά, έβαλα αρκετή δύναμη στο δεξί χέρι και στον δεξί ώμο μου και όλα πήγαν καλά! Από τις 10 βολές οι 5 βρήκαν στόχο... Βέβαια, για να είμαι ακριβής έριξα 9 αντί για 10 βολές καθώς το όπλο μου έπαθε εμπλοκή στην πρώτη βολή και έτσι χάσαμε 1 σφαίρα. Την ερχόμενη Τρίτη θα πάμε για βολή από τα 200 μέτρα.

Χθες όλοι οι αδειούχοι του Σ/Κ μπήκαν σε υπηρεσίες ενώ οι υπόλοιποι είχαν έξοδο από τις 3 το μεσημέρι μέχρι τις 22.00. Έτσι, εγώ έκανα τις πρώτες μου σκοπιές (πρώτο νούμερο ήμουν) στο φυλάκιο του φρέατος για τους γνώστες του στρατοπέδου(dtsomp, 32bitos). Ως πρωτή εμπειρία μπορώ να πω ότι ήταν πολύ καλή. Είμασταν όλοι οι σκοποί μαζεμένοι σε ένα φυλάκιο εκτός του λόχου μας. Αυτό σημαίνει ότι για μια μέρα (οσο διαρκεί μια υπηρεσία) δεν είχαμε κανένα μα κανένα αξιωματικό πάνω από το κεφάλι μας, έτσι όταν δεν είχαμε σκοπιά αράζαμε στο φυλάκιο, πίναμε καφεδάκι και μιλάγαμε! :-) Μια χαρά!

Αυτά για την ώρα... Το μόνο που με απασχολεί είναι ότι δεν προβλέπεται (πωπω αυτό το ρήμα τείνω να το μισήσω) άλλη άδεια στο επόμενο διάστημα και αυτό με στεναχωρεί... Το μόνο καλό είναι ότι παίζει να γίνει μια αιμοδοσία αρχές του Ιούνη και αν με αφήσουν να δώσω θα πάρουμε μια 4ήμερη αδειούλα! :-)

Άδεια ορκομωσίας τέλος

Τελείωσε η άδεια ορκομωσίας... Πίσω στο μαντρί μας, λοιπόν, από σήμερα το βράδυ. Σε μια ώρα περίπου θα φύγω για τον σταθμό των ΚΤΕΛ στον Κηφισσό όπου μας περιμένει το πούλμαν που έχει "ναυλώσει" το ΚΕΜΧ για να μας μεταφέρει στο στρατόπεδο.

Αύριο πρωί ξεκινάμε την οπλο-εκπαίδευση με την πρώτη μας βολή. Θα έχει πλάκα. Δεν έχω ξαναπιάσει όπλο στη ζωή μου πλην της φοράς που μας έμαθαν πως να το λύνουμε-δένουμε (εύκολο πολύ ήταν).

Τα λέμε στην επόμενη άδεια... :-)

Νέα από τον "έξω κόσμο"

Για να μην πείξουμε στα στρατιωτικά νέα και ιστορίες, ας αναφερθώ σε μερικά νέα του "έξω κόσμου". Λοιπόν, όπως είχα αναφέρει και παλαιότερα είχα δώσει εξετάσεις για το Proficiency του Michigan. Βγήκαν, λοιπόν, τα αποτελέσματα την προηγούμενη βδομάδα και ναι ναι το πήρα! :-) Πάει και αυτό και από ότι φαίνεται με τις σπουδές τελειώσαμε (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου). Οπότε, άντε να τελειώνουμε και με το φανταριλίκι να βρούμε καμιά δουλειά μπας και βγάλουμε ποτέ δικά μας λεφτά.

Επιτέλους, σήμερα κατάφερα και αγόρασα mp3 player. Το παιδεύω το θέμα αυτό 20 μέρες τώρα. Σκέφτηκα πριν παρουσιαστώ να πάω να αγοράσω ένα για να το έχω στο στρατό να ακούω λίγο ραδιάκι άντε και κανά mp3. Μπήκα στο site του Πλαισίου και του e-shop, κατέληξα σε ένα μοντέλο της Sony και την επόμενη μέρα πήγα στην Στουρνάρη να το πάρω. Αμ, δε... Με πληροφόρησαν ότι το συγκεκριμένο μοντέλο έχει αποσυρθεί. Συνεχίζω την έρευνα και βρίσκω ένα της Creative. Πάω στο e-shop και με ενημερώνει ότι υπάρχει μόνο ένα κομμάτι στο κατάστημα του Χαλανδρίου. Έλα όμως που εγώ δεν είχα χρόνο να τρέχω στο Χαλάνδρι. Οπότε, παρουσιάστηκα χωρίς mp3 player.

Τελικά, σήμερα το πρωί κατάφερα και αγόρασα το Creative Zen Nano Plus FM 1 GB με 49 € από το Multirama στη Στουρνάρη. Τώρα, το φορτώνω με mp3s και καθοδόν θα φτιάξω και τους σταθμούς! Θα το τεστάρω σήμερα το βράδυ πριν κοιμηθώ!

The richest man in Babylon...

Μπορεί να μην έχω τη δυνατότητα να χαρώ φέτος το καλοκαιράκι στις παραλίες, αλλά αυτό δεν μου αφαιρεί το δικαίωμα να απολαμβάνω την καταπληκτική μουσική των Thievery Corporation!!



Τα τελευταία χρόνια μόλις έπιαναν οι πρώτες ζέστες, φόρτωνα μια playlist με reggae κομμάτια με την οποία πέρναγα όλο το καλοκαίρι. Καλύτερη φάση: καφεδάκι σε παραλιακή καφετέρια και να ακούγεται reggae μουσικούλα! ;-)

Οι πρώτες μέρες στο ΚΕΜΧ

Τελικά, ο Αινστάιν όταν διατύπωνε την σχετικότητα του χρόνου πρέπει να είχε στο μυαλό του τον στρατό. Πραγματικά είναι το ιδανικότερο παράδειγμα για να εκφράσεις αυτή την έννοια της φυσικής. Η πρώτη βδομάδα στο ΚΕΜΧ δεν περνούσε με τίποτα! Όλα κυλούσαν τόσο μα τόσο αργά. Και φυσικά η ατάκα που σκοτώνει όταν την ακούς ως φαντάρος είναι "Έλα ρε συ, έξω είσαι; Πολύ γρήγορα πέρασε ο καιρός!"

Η πρώτη βδομάδα περιελάμβανε πολλές γραφειοκρατικές και ιατρικές διαδικασίες οι οποίες κρατούσαν άπειρες ώρες κατά τις οποίες μας έφαγε η ορθοστασία και η αναμονή σε ουρές. Δεν μπορώ να πω ότι δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στις στρατιωτικές συνθήκες. Οι εγκαταστάσεις του κέντρου μπορεί να είναι παλιές αλλά είναι καλοδιατηρημένες. Έτσι, οι ντουζιέρες έχουν ζεστό νερό κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Οι τουαλέτες, βέβαια, δεν θα μπορούσαν να είναι σε καλή κατάσταση. Αλλά και αυτές συνηθίζονται! :-) Το φαγητό είναι σε ανεκτά επίπεδα και ευτυχώς είναι λίγα τα φαγητά που δεν πετυχαίνει ο σεφ! Χαχα!

Από εκεί και πέρα, όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία το επισκεπτήριο της Κυριακής για να δούμε τους δικούς μας. Μια μέρα πριν, όμως, μας έβαλαν να καθαρίσουμε τον χώρο του επισκεπτηρίου. Με τον όρο "καθαρισμός" εννοούσαν το ξεχορτιάρισμα (χορτάρια που έβγαιναν μέσα από το τσιμέντο αλλά και αυτά που έβγαιναν όπου ναναι στα παρτέρια), το άδειασμα των κάδων, το καθάρισμα όλου του κτιρίου του λόχου κλπ κλπ κλπ. Δεν έχω παράπονο πέρασε γρηγορότερα έτσι η ώρα από το να μας έκαναν κύρηγμα!

Το θετικό με το ΚΕΜΧ είναι ότι το 71% (σύμφωνα με στοιχεία που μας είπε ο Διοικητής του κέντρου) είναι φοιτητές ή απόφοιτοι ΑΕΙ/ΤΕΙ. Έτσι, τουλάχιστον υπάρχει ένα επίπεδο στο κέντρο και πολλά άτομα να μιλήσεις. Μάλιστα, οι περισσότεροι είναι 25-27 ετών.

Από τη δεύτερη βδομάδα, ξεκινήσαμε εντατικές πρόβες ορκομωσίας και παρελάσεων. Για την ακρίβεια, μας έλιωσαν στις πρόβες. Ήθελα να ξέρω πόσα χιλιόμετρα γράψαμε αυτές τις ημέρες. Και δώσε παραγγέλματα (τα οποία δίδονται με τον χαρακτηριστικά στρατιωτικό τρόπο...χαχα), δώσε φωνές, δώσε όρκους! Καλά ήταν, τουλάχιστον πέρναγε ο χρόνος γρηγορότερα από την πρώτη βδομάδα. Το μόνο που ήταν σπαστικό, ήταν το κύρηγμα που μας έκαναν οι αξιωματικοί για τους γονείς μας που θα έρθουν να μας καμαρώσουν και να νιώσουν περηφάνια. Είναι εκτός κόσμου πανάθεμά τους... Ο διοικητής του λόχου μας μας έλεγε ότι οι πατεράδες μας είναι τόσο περήφανοι που καταταχτήκαμε που πήγαν και κέρασαν το καφενείο της γειτονιάς... Τι να του πεις... Χαχα!!

Επιτέλους, ήρθε η μέρα της ορκομωσίας και πήραμε την πολυπόθητη άδεια για να δούμε τον έξω κόσμο και να ξεφύγουμε λιγάκι από τα χακί χρώματα! Το θέμα είναι ότι ο χρόνος έξω κυλάει πολύ πιο γρήγορα και η Τρίτη κοντοζυγώνει...

ΥΓ. Ευτυχώς, μας έχουν υποσχεθεί άλλο ένα Σ/Κ με άδεια και μάλιστα άγραφη!! :-)

Military Service Mode: ON

Από σήμερα και για ένα χρόνο το blog μπαίνει σε κατάσταση στρατιωτικής θητείας. Αύριο πρωί πρωί φεύγω για Ναύπλιο. Είναι σαφές ότι σε κάθε ευκαιρία θα μπαίνω να γράφω τις εντυπώσεις μου. Η πρώτη ευκαιρία θα μου δωθεί σε 13-14 μέρες από σήμερα όταν και θα πάρω την άδεια ορκομωσίας. Οπότε τότε θα καταγράψω τις πρώτες στιγμές μου στον Ε.Σ.

Euroleague Final Four 2007: Και τώρα ο τελικός...

Η γιορτή του Ευρωπαικού μπάσκετ ξεκίνησε χτες στο Ο.Α.Κ.Α. σε ένα γεμάτο γήπεδο από τους φιλάθλους και των τεσσάρων ομάδων. Εγώ έφτασα στο γήπεδο 10 λεπτά πριν την έναρξη του πρώτου ημιτελικού. Φυσικά, οι φίλαθλοι της Μάλαγα και της ΤΣΣΚΑ είχαν τον πρώτο λόγο στα συνθήματα καθώς αγωνίζονταν οι ομάδες τους.

Οι Ισπανοί ήταν όλα τα λεφτά! Είχαν κατεβάσει ολόκληρη μπάντα από πνευστά και κρουστά! Σε κάθε επίθεση της Μάλαγα ήταν λες και βρισκόσουν στο Μέγαρο Μουσικής. Οι αθεόφοβοι μέχρι και το soundtrack του Rocky έπαιξαν, θέλοντας προφανώς να θυμίσουν στους Ρώσους το τέταρτο μέρος της ταινίας όπου ο Rocky αντιμετώπιζε τον Ρώσο γίγαντα Drago! Χαχα! Ωραίοι, δημιούργησαν απίστευτη ατμόσφαιρα. Χαιρόσουν να τους βλέπεις! :-) Σαφώς και η πλειονότητα των Ελλήνων ήταν με τους Ισπανούς. Ευελπιστούμε σε βοήθεια (όχι ότι την χρειαζόμαστε...) την Κυριακή το βράδυ. Τι στο καλό πράσινα φοράνε και αυτοί... Χεχε!


Πάμε τώρα στα δικά μας! Όσο πλησίαζε η ώρα για το τζάμπολ του δικού μας ημιτελικού ένοιωθες μια αδημονία στην εξέδρα. Όλοι αγωνιούσαν να ξεκινήσει ο μεγάλος αγώνας. 13.000 φίλαθλοι του Π.Α.Ο. είχαν κατακλήσει το Ο.Α.Κ.Α. ντύνοντάς το στα πράσινα. Ο αγώνας ήταν άνισος για τους φιλάθλους της Ταού! Αλλά τι να γίνει... ;-)

Στην παρουσίαση των ομάδων έγινε ένας ψιλοπανικός! Φωνές, συνθήματα, όλα προμήνυαν ένα μεγάλο ματς όπως είναι φυσικά ένας ημιτελικός της Euroleague! Μετά το εκρηκτικό ξεκίνημα και την τρομακτική άμυνα ήμουν πλέον σίγουρος ότι αυτός ο αγώνας δεν χάνεται με τίποτα.

Οι ομάδες δεν προσέφεραν θέαμα αντάξιο των ικανοτήτων και δυνατοτήτων τους αλλά ας μην ξεχνάμε ότι το άγχος των ημιτελικών είναι πολύ μεγάλο. Πιστεύω ότι την Κυριακή θα παρακολουθήσουμε δυο τελείως διαφορετικούς σε θέαμα αγώνες.

Συγχάρητήρια, λοιπόν, στην ομάδα και ανυπομωνώ την Κυριακή να ξεκινήσει ο τελικός μεταξύ των 2 καλύτερων ομάδων στην Ευρώπη! ;-)

ΥΓ. Οι φωτογραφίες του post είναι από το αθλητικό portal Sport24.gr.

Euroleague Final4 2007

Έφτασε επιτέλους η μέρα που θα αρχίσει το Final4 της Euroleague στο Κλειστό του Ο.Α.Κ.Α. Ο πρώτος ημιτελικός διεξάγεται μεταξύ των ομάδων της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και της Ουνικάχα Μάλαγα στις 18.30 ενώ ο δεύτερος μεταξύ ΠΑΟ-Ταού στις 21.30.

Ευτυχώς είχα προβλέψει και με την βοήθεια του φίλου Αντώνη κλείσαμε από νωρίς εισιτήρια για τις δυο βραδιές! Πριν από κάθε μεγάλο παιχνίδι νοιώθω μια αγωνία και μια αμηχανία. Περιμένω πως και πως να περάσουν οι ώρες για να βρεθώ στο γήπεδο!! Θα πάμε με πλήρη εξάρτηση (φανελίτσα και κασκολάκια). Φυσικά θα είμαστε μέσα από νωρίς για να δούμε και τον πρώτο ημιτελικό αλλά και για να μπαίνουμε στο κλίμα του αγώνα και της διοργάνωσης.

Όπως είναι γνωστό, όλα τα εισιτήρια έχουν προπωληθεί οπότε το Ο.Α.Κ.Α. θα έχει πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Θα είμαστε περί τους 12.000 φιλάθλους του Π.Α.Ο. Ελπίζω να γίνει ένα καλό παιχνίδι και η αρμάδα του Ομπράντοβιτς να περάσει στον τελικό της Κυριακής!

Δικαιούμαι ένα δωράκι από την ομάδα πριν μπω φαντάρος, έτσι δεν είναι; ;-)

ΥΓ. Η εικόνα του post μου είναι από τον δικτυακό τόπο contra.gr

Φοιτητικες υποχρεωσεις τελος...

Βρίσκομαι στη Σάμο από σήμερα το μεσημέρι και παρουσίασα την μεταπτυχιακή μου εργασία. Πληροφοριακά ο τίτλος της εργασίας είναι "Ζητήματα ασφαλείας νομίμων συνακροάσεων στα δίκτυα UMTS". Η παρουσίαση πήγε αρκετά καλά παρόλο που είχαμε κάνει μόνο μια πρόβα. Οπότε τέλος και το μεταπτυχιακό... Πάμε για άλλα τώρα και κυρίως για μεγάλη σκέψη κατά τη διάρκεια του επόμενου φανταροχρόνου για το τι θα κάνω μετά από τον στρατό. Δουλειά σκέτο ή δουλειά σε συνδυασμό με διδακτορικό; Ιδού η απορία...

ΥΓ. Το ποστ αυτό το γράφω σέ ένα ωραιότατο και μικρό MacBook του φίλου μου Γιώργου. Πραγματικά αυτό το μηχανάκι είναι να το ερωτεύεσαι. Πως γίνεται κάποια τέτοια μηχανηματάκια να μας βγάζουν εκτός πλάνων και να θέλουμε να τα αγοράσουμε έστω και αν δεν τα χρειαζόμαστε 100%!! Δηλαδή, πραγματικά σκέφτομαι όταν με το καλό βρω μια δουλειά (λέμε τώρα μετά από 1 χρόνο και) να μαζέψω λεφτά και να αγοράσω ένα τέτοιο φορητό. Είναι στολίδι!!! Α ρε Apple...