Ξημέρωμα στην εθνική...

Σήμερα, η Aberrational Mood μου θύμισε ένα από τα αγαπημένα μου έντεχνα συγκροτήματα που δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Συνήθεις Ύποπτοι! Το συγκρότημα του Χρήστου Θηβαίου και των αδερφών Βασιλάτων.

Ούτε που θυμάμαι πόσο καιρό έχω να βάλω κάποιο κομμάτι τους να ακούσω. Αλλά, κάθε φορά που συμβαίνει αυτό τότε είναι λες και ήταν χθες που αγόραζα το τελευταίο cd τους! Έτσι, λοιπόν, θα παραθέσω τους στίχους και ένα video του "Ξημέρωμα στην εθνική..." που είχα πολύ καιρό να ακούσω!

Στίχοι - Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Σαν χιλιόμετρο πίσω μου σ'αφήνω
σαν τα κίτρινα φώτα στο δρόμο σου σκύβω κι ότι έχω στο δίνω.

Η νύχτα σταματάει στα διόδια
και η μέρα σου γνέφει, ξεκινάει, με προσπερνάει στα βρεγμένα καλώδια.

Ξημέρωμα στην εθνική
σ'αγαπάω ακόμα
σε χρειάζομαι γιατί με σκορπάς, με τρέφεις
όπως η βροχή το χώμα.

Σαν ταμπέλα, σαν δέντρο, σαν βράχος
πάνω μου έχεις χαράξει πολλά κι όμως
στέκω κοντά σου μονάχος.

Κι όσα ελπίζω, ποθώ και φοβάμαι
σαν φανάρια που τρέχουν, δυναμώνουν,
με τυφλώνουν μα πάντα περνάνε.

Ξημέρωμα στην εθνική...

Sweeney Todd

Χθες μετά από πολύ καιρό πήγα cinema. Που είναι οι καλές περσινές μέρες που πήγαινα δυο φορές το δεκαπενθήμερο. Μπορεί σε κάποιους να ακούγεται υπερβολικό αλλά τι να κάνω μου αρέσουν πολύ οι ταινίες... ;-)

Πήγα και είδα το "Sweeney Todd: The demon barber of Fleet Street" του ανεπανάληπτου Tim Burton. Είναι από τους αγαπημένους μου - χμμ τι να τον πρωτοαποκαλέσεις τώρα, ας πούμε- σκηνοθέτες! Έχει την εκπληκτική ικανότητα να χειρίζεται με μαγευτικό τρόπο θέματα "μαύρα και άραχνα" και να τα παρουσιάζει σε μια άλλη διάσταση. Δηλαδή, αν κάποιος καλοσκεφτεί τα σενάρια των ταινιών του, θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει από δράματα εώς θρίλερ. Πράγμα, όμως, που δεν μπορούμε να πούμε με σαφήνεια!

Τώρα, σχετικά με την τελευταία του ταινία, δεν μπορώ να πω ότι βγήκα από την αίθουσα ενθουσιασμένος αλλά παρόλ'αυτά μου άρεσε. Αυτό που πιστεύω με ενόχλησε ήταν μάλλον η μουσική επένδυση της. Ήταν εμφανής η απουσία της μουσικής ιδιοφυίας του Danny Elfman!

Πάντως, εξακολουθώ να πιστεύω ότι η καλύτερη ταινία του T. Burton είναι το Corpse Bride. Βέβαια, δεν μπορώ να είμαι κατηγορηματικός γιατί ακόμα δεν έχω δει το Big Fish (ναι το ξέρω είμαι απαράδεκτος!).

Κάθε ταινία του Burton είναι μια ξεχωριστή εμπειρία και αξίζει να τις παρακολουθείς για να διαπιστώνεις ιδίοις όμμασι την ευρηματικότητα αυτού του ανθρώπου!

Θέατρο του παραλόγου

Τους τελευταίους μήνες, ζούμε ένα θέατρο του παραλόγου στη χώρα μας. Αν το καλοσκεφτούμε, καιρό τώρα προσπαθούμε να επιβιώσουμε μέσα σε ένα κυκεώνα σκανδάλων και παρατυπιών που στην αρχή αντιδρούμε όλοι μας λες και συντελείται μια κοσμογονία (με την αρνητική έννοια), μετά συμβιβαζόμαστε και στο τέλος καταλήγουμε να πούμε "έλα μωρέ μια από τα ίδια, πρώτη φορά γίνεται;". Και φυσικά, παρακολουθούμε τα γεγονότα στις τηλεοράσεις λες και βλέπουμε ταινία και το μόνο που ψελλίζουμε είναι λόγια έκπληξης και απορίας. Λες και είμαστε χιλιόμετρα μακριά από όλα αυτά και δεν μας αφορούν άμεσα!!

Η κατάσταση γίνεται άκρως εκνευριστική με την απάθεια και την προσπάθεια διατήρησης των κεκτημένων αυτών που συμμετέχουν. Αντί να παραδεχτούν ευθαρσώς την συμμετοχή και το λάθος τους και να αποδεχτούν τις ευθύνες τους, αυτοί απλά παίζουν θέατρο (κακής ποιότητας) και κάνουν τα πάντα για να μεταφέρουν την ευθύνη σε άλλους.

Δεν θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις γιατί τότε το post θα ξεφύγει και δεν θα τελειώσει ποτέ. Πως το λένε οι φίλοι προγραμματιστές; Infinite loop (=ατέρμων βρόγχος). Πραγματικά, η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Αλλά, πως να αλλάξει όταν δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποιος ή κάτι που να ταρακουνήσει τα πράγματα!

Χαίρομαι πολύ που βλέπω στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις την (έστω προσωρινή) πτώση των ποσοστών του δικομματισμού αλλά το ζήτημα είναι η διατήρηση αυτής της δυναμικής μπας και καταλάβουν επιτέλους κάποιοι ότι οι ψήφοι δεν τους ανήκουν!!!

Πηγή εικόνας:
Θέατρο << Daily Scene

Μηχανικός και με τη βούλα... (2)

... του Τ.Ε.Ε. Μετά από την "αναγνώριση" του τίτλου από τον Ελληνικό Στρατό, αυτή την εβδομάδα θα κάνω το πρώτο βήμα για να περάσω από την περίοδο του στρατού σε αυτή του εργαζόμενου. Θα πάω, λοιπόν, να καταθέσω τα απαραίτητα δικαιολογητικά (εδώ η προκήρυξη) για τις εξετάσεις του Τεχνικού Επιμελητήριου Ελλάδος. Σαφώς, και θα ζητήσω να εξεταστώ στη διπλωματική μου εργασία την οποία την είχα δουλέψει πολύ και την είχαμε παρουσιάσει με τον Αλέξη πολλές φορές οπότε δεν θα έχω κάποιο πρόβλημα.

Πιστεύω ότι είναι μια αρκετά καλή επιλογή αν σκεφτεί κανείς τις εναλλακτικές λύσεις που είχα όσων αφορά το θέμα της ασφάλισης. Αν και βέβαια, τα πράγματα στον τομέα των ασφαλιστικών ταμείων είναι πολύ ρευστά, το Τ.Ε.Ε. πάντα ήταν ένα από τα καλά ταμεία (μετά από παρέμβαση του φίλτατου teddy, πρέπει να επανορθώσω. Το ΤΕΕ προφανώς και δεν είναι ταμείο. Εννοούσα το ΤΣΜΕΔΕ! ;-) ), με τα προβλήματα του βέβαια τα οποία όμως είναι απείρως μικρότερα των αντίστοιχων των άλλων ταμείων.