Τους τελευταίους μήνες, ζούμε ένα θέατρο του παραλόγου στη χώρα μας. Αν το καλοσκεφτούμε, καιρό τώρα προσπαθούμε να επιβιώσουμε μέσα σε ένα κυκεώνα
σκανδάλων και παρατυπιών που στην αρχή αντιδρούμε όλοι μας λες και συντελείται μια κοσμογονία (με την αρνητική έννοια), μετά συμβιβαζόμαστε και στο τέλος καταλήγουμε να πούμε "έλα μωρέ μια από τα ίδια, πρώτη φορά γίνεται;". Και φυσικά, παρακολουθούμε τα γεγονότα στις τηλεοράσεις λες και βλέπουμε ταινία και το μόνο που ψελλίζουμε είναι λόγια έκπληξης και απορίας. Λες και είμαστε χιλιόμετρα μακριά από όλα αυτά και δεν μας αφορούν άμεσα!!
Η κατάσταση γίνεται άκρως εκνευριστική με την απάθεια και την προσπάθεια διατήρησης των κεκτημένων αυτών που συμμετέχουν. Αντί να παραδεχτούν ευθαρσώς την συμμετοχή και το λάθος τους και να αποδεχτούν τις ευθύνες τους, αυτοί απλά παίζουν θέατρο (κακής ποιότητας) και κάνουν τα πάντα για να μεταφέρουν την ευθύνη σε άλλους.
Δεν θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις γιατί τότε το post θα ξεφύγει και δεν θα τελειώσει ποτέ. Πως το λένε οι φίλοι προγραμματιστές; Infinite loop (=ατέρμων βρόγχος). Πραγματικά, η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Αλλά, πως να αλλάξει όταν δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποιος ή κάτι που να ταρακουνήσει τα πράγματα!
Χαίρομαι πολύ που βλέπω στις πρόσφατες
δημοσκοπήσεις την (έστω προσωρινή) πτώση των ποσοστών του δικομματισμού αλλά το ζήτημα είναι η διατήρηση αυτής της δυναμικής μπας και καταλάβουν επιτέλους κάποιοι ότι οι ψήφοι δεν τους ανήκουν!!!
Πηγή εικόνας:
Θέατρο << Daily Scene
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου