Νόμιμες συνακροάσεις... για όλους

Τον τελευταίο καιρό και με αφορμή το τρομοκρατικό χτύπημα στην Αμερικάνικη Πρεσβεία γίνεται συνέχεια λόγος για αύξηση των μέτρων ασφαλείας και πιο συγκεκριμένα για ευρύτερη χρήση καμερών ασφαλείας στους Αθηναικούς δρόμους. Σε όλο αυτό το σκηνικό έρχεται να προστεθεί άλλο ένα μέτρο που φαίνεται ότι θέλουν να εφαρμόσουν οι αρχές. Ο τίτλος του άρθρου μπορεί να είναι "Νόμιμες συνακροάσεις... για όλους" αλλά τα πράγματα δεν είναι καθόλου αστεία.

Σύμφωνα, λοιπόν, με δημοσίευμα του Έθνος της Κυριακής το οποίο αναπαράγεται και από το in.gr, η κυβέρνηση έχει εκκινήσει τις διαδικασίες για την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 2006/24/EK, η οποία αναφέρεται στη καταγραφή και στην μακρόχρονη διατήρηση των στοιχείων των συνομιλιών. Όμως, 16 κράτη - μέλη έχουν αντιδράσει έντονα και δεν δέχονται την οδηγία και μάλιστα 2 από αυτά την έχουν καταψηφήσει!! Μάλιστα, λόγω των αντιδράσεων η Ε.Ε. έχει "παγώσει" την εφαρμογή της μέχρι το 2009!! Αλλά παρόλα αυτά τα γεγονότα, η ελληνική κυβέρνηση "δείχνει" τον δρόμο...

Επειδή όμως δεν μας έφτανε η απλή καταγραφή των δεδομένων της κλήσης (πχ ο αριθμός του καλούντος, του καλούμενου, η διάρκεια της κλήσης, από ποιές κυψέλες εξυπηρετήθηκαν κλπ), υπάρχουν σκέψεις για διεύρυνση της χρήσης των νόμιμων συνακροάσεων. Πιο συγκεκριμένα, η Αστυνομία έχει ζητήσει να έχει πρόσβαση σε αυτά τα στοιχεία χωρίς να έχει λάβει πρώτα την έγγραφη άδεια από την Α.Δ.Α.Ε. ή από τον εισαγγελέα. Φυσικά, στην αρμόδια επιτροπή που εξετάζει το θέμα, δεν κρίθηκε απαραίτητη η παρουσία ούτε της Α.Δ.Α.Ε. αλλά ούτε και της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων!!

Μιλάμε για ολοκληρωτική απαξίωση των ανεξάρτητων αρχών και σύντομα θα αλλάξει το σκηνικό και στο θέμα των καμερών ασφαλείας!!!

Music Unplugged!

Ωραία τα ηλεκτρικά όργανα και μπορούν να προσφέρουν πολλά σε ένα τραγούδι αλλά για μένα η μαγεία της μουσικής βρίσκεται στα ακκουστικά μουσικά όργανα. Για αυτό λατρεύω τις διάφορες accoustic εκδόσεις των τραγουδιών! Αφορμή για αυτό το post ήταν η unplugged εμφάνιση των Nirvana και όχι μόνο στο MTV την οποία είδα σήμερα το πρωί.

Δεν ξέρω γιατί αλλά η ατμόσφαιρα αυτών των τραγουδιών μου φέρνει στο νου μια παρέα που κάθεται σε ένα δωμάτιο κυκλικά παίζοντας μουσική με 1-2 κιθάρες και τραγουδάνε! Θυμηθείτε μια διαφήμιση χμμ τίνος ήταν δεν θυμάμαι, Nescafe ή whisky λογικά, που έπαιζαν κάτι τύποι μουσική με ηλεκτρικές κιθάρες και ντραμς και ξαφνικά κόπηκε το ρεύμα! Ε τότε ήρθε η μαγεία της ακκουστικής κιθάρας και των απλών τυμπάνων... Κεράκια, αχνός φωτισμός και μουσική! Τι καλύτερο από αυτό...

Αναβολή στράτευσης διεκόπη...

Σήμερα, λοιπόν, 18/1/2007 αποφάσισα ότι ήρθε ο καιρός να πάω στην Στρατολογία στο Ρουφ (στην τιμημένη αυτή περιοχή που έδρασε ο ήρωας των τελευταίων τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων, ο "Ποντικός") για να διακόψω την αναβολή στράτευσης μου. Ευτυχώς που δεν μου πέταξε ο αξιωματικός κάτι σχετικό σε "Συγχαρητήρια νέε μου που αποφάσισες να υπηρετήσεις την πατρίδα κλπ κλπ κλπ..." γιατί δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα... :-)

Έτσι, με το καλό θα παρουσιαστώ στα μέσα Μαίου και ευελπιστώ στις 15/5 γιατί την προηγούμενη βδομάδα έχουμε και το Final4 για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας! Οπότε αυτό το διάστημα είμαι ανοιχτός σε συμβουλές και tips'n'tricks για τον "αγαπητό" μας στρατό! Αλέξη, Μπάμπη λέτε να είμαστε μαζί στο κέντρο; Ε ρε γέλια που θα κάνουμε... :-)

Πυθαγόρεια Εγκλήματα

Τον τελευταίο χρόνο, έχω διαβάσει 4-5 βιβλία που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο έχουν να κάνουν με την επιστήμη των μαθηματικών. Μπορεί να μην έχω σπουδάσει μαθηματικά αλλά πάντα μου άρεσαν. Πάντοτε τα έβρισκα εξωτικά μάλλον λόγω των πολλών συμβόλων που χρησιμοποιούσαν. Είναι πράγματι μια γλώσσα διαφορετική από τις άλλες! Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να τα σπουδάσω μιας και μάλλον θα με κούραζε η τόσο θεωρητική φύση τους, σίγουρα όμως με ενθουσιάζει η διαδικασία κατάκτησης εννοιών μέσω της ανακάλυψης και θεμελίωσης εντελώς νέων και καινοτόμων ιδεών! Τελειώνοντας κάθε φορά ένα σχετικό βιβλίο νοιώθω μια μεγάλη ανάγκη και επιθυμία να συμμετάσχω και εγώ σε μια παρόμοια διαδικασία γένεσης νέων ιδεών!

Στο προκείμενο τώρα... Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν τα "Πυθαγόρεια Εγκλήματα" του Τεύκρου Μιχαηλίδη από τις Εκδόσεις Πόλις. Δεν θα το χαρακτήριζα μαθηματικό μυθιστόρημα αλλά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που εξιστορεί την φιλική σχέση δυο μαθηματικών και την κατάληξη αυτής. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να το απολαύσει, αρκεί να έχει ένα ενδιαφέρον προς το αντικείμενο. Εξελλίσεται στις αρχές του εικοστού αιώνα και μας ταξιδεύει στο Παρίσι, στο Γκέτινγκεν αλλά και στην Αθήνα. Η πρώτη συνάντηση των ηρώων γίνεται σε ένα μαθηματικό συνέδριο στη Γαλλική πρωτεύουσα, περιγράφονται οι βόλτες και οι συζητήσεις τους στον Σηκουάνα, στο Μουλέν Ρουζ και στα διάφορα μπιστρό. Κάνουν παρέα με καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες που πρόκειται να αφήσουν το στίγμα τους στο μέλλον... Όμως, στην Αθήνα το 1929 ένας από τους δυο βρίσκεται νεκρός στο δωμάτιο του και εκεί ο έταιρος ξαφνιασμένος βρίσκεται να αναπολεί όσα έζησαν τα χρόνια που πέρασαν.

Ιδιωτικά Πανεπιστήμια...

Το παρών post δεν θα ήθελα να είναι το πρώτο μετά την αλλαγή χρόνου αλλά διάβασα κάποια posts σε άλλα blog πάνω στο θέμα και αποφάσισα να εκφράσω και εγώ την άποψη μου για το θέμα. Επιφυλλάσομαι να κάνω κάποιο post σχετικό με τα Χριστούγεννα που πέρασαν εντός των ημερών!

Η διαμάχη των τελευταίων μηνών έχει ως θέμα "ιδιωτικά πανεπιστήμια ή όχι" σαν να λέμε "να ζει κανείς ή να μη ζεί". Προσωπική μου άποψη είναι ότι χάνουμε τον στόχο που θέλουμε να πετύχουμε. Κοντεύουμε να βγούμε "εκτός θέματος" που έλεγαν και οι αγαπητοί μας φιλόλογοι στο σχολείο. Δηλαδή, αντί να ασχολούμαστε με το να βρούμε τρόπους να βελτιώσουμε την παιδεία που παρέχουμε, περιοριζόμαστε σε μια γενική συζήτηση περί ιδιωτικής και δημόσιας φύσης αυτής.

Αυτό που με φοβίζει κυρίως στο να γύρω πρός την υιοθέτηση της άποψης ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι η νοοτροπία του εύκολου κέρδους που μας διακατέχει σαν έθνος. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που σε παρόμοιες καταστάσεις βρέθηκε μια ομάδα ανθρώπων που εκμεταλλεύτηκε τις περιστάσεις για ιδίων όφελος. Επιπλέον, δε νοείται (για μένα πάντα) να πρέπει να πληρώσεις για να σπουδάσεις. Εκτός από τα δίδακτρα, υπάρχει και το θέμα των βιβλίων. Εγώ στη σχολή μου έπρεπε να περάσω 52 μαθήματα για να πάρω πτυχίο, ήτοι 52 βιβλία πολλά από τα οποία έκαναν 30-50 ευρώ! Δεν θα ήθελα να κάνω τον πολλαπλασιασμό για να δούμε το τελικό ποσό πληρωμής...

Από την άλλη μεριά, το δημόσιο πανεπιστήμιο σίγουρα υστερεί σε πάρα πολλά σημεία. Μερικά από αυτά είναι: η οργάνωση,οι εγκαταστάσεις και η νοοτροπία όσων έχουν άμεση επαφή με αυτό (από τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους φοιτητές μέχρι και τους καθηγητές)! Φυσικά, για να αλλάξει η κατάσταση πρέπει να αλλάξουν μυαλά όλοι αυτοί και σε αυτό πρέπει να βοηθήσουν όλοι. Είναι απαράδεκτο να γίνονται προτάσεις νομοσχεδίων τα οποία περιλαμβάνουν ρυθμιστικά μέτρα μόνο για ορισμένες ομάδες ανθρώπων, στην περίπτωσή μας τους φοιτητές, και να παραβλέπουν άλλες ίσως σημαντικότερες, όπως είναι οι καθγητές. Αυτό το αφήνω προς το παρών γιατί πρόκειται για ένα τεράστιο θέμα (Χρήστο θυμάσαι τις γεμάτες ζωντάνια συζητήσεις στον Νικόλα, στο λιμάνι ... Χαχαχα πρέπει να τις επαναλάβουμε!).

Σε ένα υγιές πανεπιστήμιο πρέπει να έχουν λόγο και οι φοιτητές. Πρέπει να μπορούν να μεταφέρουν στους καθηγητές τους τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στα διδασκόμενα μαθήματα και γιατί όχι να προτείνουν κάποιες βελτιώσεις έτσι ώστε αυτά να γίνουν πιο κατανοητά. Αλλά όσο διατηρείται αυτό το κομματοκοποιημένο κλίμα (άλλο κομματοκοποιημένο και άλλο πολιτικοποιημένο) δύσκολα θα λειτουργούν με αυτό τον τρόπο οι παράγοντες της πανεπιστημιακής κοινότητας. Το κακό είναι ότι όλοι είναι μάλλον ευχαριστημένοι από αυτή την κατάσταση και δεν θέλουν να την αλλάξουν και δυστυχώς αυτά τα προβλήματα δεν εξαλείφονται με μερικά νομοσχέδια...

Συνοψίζοντας, δεν πιστεύω ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια έχουν να προσφέρουν πολλά στον χώρο της εκπαίδευσης. Δεν πιστεύω ότι η ίδρυση μερικών μη κρατικών θα αλλάξει την κατάσταση δια μαγείας και όλα πλέον θα είναι ρόδινα. Σίγουρα, αυτά θα έχουν καλύτερες εγκαταστάσεις (τουλάχιστοςν τα καλά) αλλά η ουσία της μετάδοσης της γνώσης δεν περιορίζεται στις εγκαταστάσεις. Γνώμη μου είναι ότι πρέπει να χρηματοδοτηθεί αδρά η ελληνική δημόσια παιδεία για ένα διαστήμα x χρόνων και στο τέλος αυτού εδώ θα είμαστε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας!